۱۳۹۰ آذر ۸, سه‌شنبه

هم میهن پاسدارم ،ترس را ،تردید را ،مهمان کن


برای  پاسدارنی که در مراکز مهم رژیم مشغول اند :

 میدانم که تو هم  انفجار‌های پی‌ در پی‌ را شنیده‌ای ،

اخبارش را دیده‌ای ،

آیا از ورود به محلِ کارت نمیترسی؟

همکارانت  کشته شدند ،

کشته شدگانی که  در چشم میهن حتا قهرمان هم نیستند ،

و رفتارِ این رژیم؟؟ گویی حتا وجود هم نداشتند .

حیاتشان رفت ،دریغ از سپاسی ، افتخاری .....

هم میهن پاسدارم

آن لحظه که به محلِ کارت می‌روی

نمیترسی؟ نمی‌پرسی :انفجار بعدی کجاست؟ شاید اینجاست ؟

دیر یا زود اتفاق خواهد افتاد






هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر