فضول محله با چند ایراد نتیجه گرفته است که شورایِ ملی مردمی نیست و جاه طلب است.
از جمله مهمترین آنها این است که چرا این شورأ در تمام شهر‌های مهم دفتری باز نمیکند تا از همه دعوت به عمل آورد،
سوال : آیا بودجه‌ای لایتناهی در اختیار این شوراست که حد اقل بتوان در 10 شهر مهم مکانی اجاره کرده و پرسنل و دیگر تجهیزات تهیه نماید؟با یک حساب ساده برای باز کردن 10 دفتر حد اقل به ماهی))( ( 50,000 $) سرمایه نیاز است و برای چه مدت؟؟ دوم اینکه باز هم طبق فرضیه ایشان وجود چنین مکان‌هایِ فیزیکی در تمام شهر‌هایی که ایرانی سکونت دارد امکان پذیر نخواهد بود پس باز هم در حق عدّهٔ‌ای کوتاهی خواهد شد اگر این شورا می‌خواست دعوت را از طریق مکان‌هایِ فیزیکی انجام دهد.
ایراد بعدی، چرا ثبت نام کاندیداها با هویت واقعی ؟
فرض کنیم ثبت نام با هویت مجازی امکان پذیر باشد. آیا مشکل عدم شفافیت وجود نخواهد داشت؟ آیا خود فضول محله ایراد عدم شفافیت را نخواهد گرفت ؟
ایراد بعدی باز هم نتیجه نگاه کردن فیزیکی به قضایاست، چون این شورا خارج از ایران تشکیل میشود پس نباید ملی نامیده شود و باید برون مرزی نامیده شود،آیا همین جدا سازی برون مرز و درون مرز یکی از خواسته‌هایِ رژیم نیست؟ پس تکلیف نمایندگانی که از داخل همراه هستند چه میشود؟ و اینکه منشور این شورا تا چه حد به خواسته‌هایِ ملی نزدیک باشند ظاهراً اهمیتی ندارد.
اگر این ایرادات طبق خواسته فضول محله ( و در صورت امکان، نه ایده آل گرایانه) اجرا شوند، عدّهٔ‌ای دیگر شاکی خواهند بود.
هیچ گاه، تحت هیچ شرایطی رضایت همگان وجود نخواهد داشت.
